Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Περιορισμένος πυρηνικός πόλεμος: ένα νέο δόγμα.

(Πηγή εικόνας:syrizaexo.blogspot.gr )
(Πηγή εικόνας:ellinonea.blogspot.gr )
(Πηγή εικόνας: www.greanvillepost.com)

Εικόνες που σοκάρουν. Εικόνες που αφήνουν άφωνο και τον πλέον σκληρό άνθρωπο. Τελικά δεν υπάρχει ανοητώτερο, αιμοβορώτερο και αγριώτερο ον σ’ αυτόν τον πλανήτη από την «κορωνίδα της Δημιουργίας».


Ρευστότητα, αστάθεια, αβεβαιότητα, σύγχυση, πολεμικές συγκρούσεις, ανακατατάξεις συνθέτουν το διεθνές σκηνικό με κύριο στοιχείο την ολοένα και αυξανόμενη όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα στις αντιμαχόμενες ελίτ των κυρίαρχων κρατών για τον έλεγχο των πλούσιων σε ενεργειακά αποθέματα περιοχών και των οδών μεταφοράς τους. Και όλα αυτά υπό το βάρος μιας ολοένα και βαθύτερης οικονομικής κρίσης, γενεσιουργού αλλά και αποτελέσματος της περιπεπλεγμένης διεθνούς κατάστασης σ’ έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο αγωνίζεται να ξεφύγει η ανθρωπότητα. Ευρέα κοινωνικά στρώματα οδηγούνται βίαια στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση και στην ψυχική καταρράκωση, ακόμη και σε αυτοκτονίες. Κι αυτοί είναι οι τυχεροί, εάν αναλογιστεί κανείς τις γενοκτονίες του λαού της Λιβύης χθες, της Συρίας σήμερα. Ανεργία, μισθοί και συντάξεις πείνας, δυσβάστακτα φορτία φόρων για τους πολλούς, την ίδια ώρα που ο πλούτος συσσωρεύεται σε συνεχώς λιγότερα χέρια. Οι ληστοσυμμορίες των παγκόσμιων αφεντικών χαράσσουν τα σχέδιά τους στα κορμιά και στις ψυχές των λαών, τραβούν γραμμές, «αυτό δικό σας – αυτό δικό μας», και ξανά πάλι άλλες γραμμές, γραμμές ματωμένες, γραμμές βουτηγμένες στα δάκρυα και στην οδύνη ανθρώπινων υπάρξεων. Χωρίς αμφιβολία η όλη κατάσταση θυμίζει περίοδο μεσοπολέμου.
Και μέσα σ’ αυτό το ζοφερό κλίμα έκανε την εμφάνισή του ένα περίεργο δόγμα: αυτό του «περιορισμένου» πυρηνικού πολέμου. Σύμφωνα με το οποίο ναι μεν ένας γενικευμένος πυρηνικός πόλεμος θα ήταν απολύτως καταστροφικός, αφού μετά το πέρας του δεν θα υπήρχε στον πλανήτη ζωή όπως τουλάχιστον την γνωρίζουμε, αλλά ένας πόλεμος με περιορισμένη χρήση πυρηνικών όπλων και συνεπώς μικρής εμβέλειας  όσον αφορά τα αποτελέσματα του θα ήταν δυνατός. Για να λύσουμε, βρε αδερφέ, τις διαφορές μας. Ο πόλεμος, άλλωστε, ήταν πάντοτε μία δοκιμασμένη συνταγή για το καπιταλιστικό σύστημα προκειμένου να βγαίνει από τις περιοδικά εμφανιζόμενες κρίσεις του. Το σενάριο αυτό σύμφωνα με τους ειδικούς αναλυτές εκπορεύεται από κάποιους κύκλους των παγκόσμιων κέντρων εξουσίας. Η συλλογιστική τους είναι απλή, γραμμική. Η ανθρωπότητα, λένε, έζησε ένα Τσερνόμπιλ, μία Fukushima, και παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί να υπάρχει. Τι θα πείραζε εάν βίωνε κάτι «λίγο» παραπάνω από ένα νέο Τσερνόμπιλ και μία Fukushima; Άλλωστε στην περίπτωση αυτή, σε αντίθεση με μία γενικευμένη πυρηνική σύρραξη, θα μπορούσε να υπάρξει νικητής, αρκεί να κατάφερνε το πρώτο χτύπημα (δόγμα του πρώτου χτυπήματος). Έτσι «όμορφα» και «καθαρά», θα ξεκαθαρίζανε οριστικά τις μεταξύ τους αντιθέσεις. Για το ότι θα χάνονταν εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές, για το  ότι ένας άλλος μεγάλος αριθμός ανθρώπων θα αργοπέθαινε σαν αποτέλεσμα της έκθεσης στην ραδιενέργεια, για το ότι το περιβάλλον θα υφίστατο μία απίστευτη μόλυνση, δεν φαίνεται να νοιάζονται ιδιαίτερα. Αφ’ ης στιγμής οι ίδιοι θα περνούσαν την μπόρα κλεισμένοι στα αντιπυρηνικά τους καταφύγια, τα οποία ήδη είναι κατασκευασμένα. 
Το μεγάλο κέρδος των όποιων κέντρων εξουσίας επικρατήσουν, και αυτό είναι ένα πολύ καλό κίνητρο για το σχέδιό τους, θα ήταν ότι θα είχαν εξουδετερώσει τον εχθρό λαό, αφού όσοι θα επιζούσαν μετά από μία τέτοια καταστροφή, αλλά και όσοι θα ήταν μακριά από τα σημεία ρίψης των βομβών και συνεπώς κάπως περισσότερο προστατευμένοι, δεν θα είχαν κουράγιο να προβάλλουν την παραμικρή αντίσταση στους επόμενους στόχους της νέας τάξης πραγμάτων. Η ανθρωπότητα θα είχε γυρίσει στην εποχή των σπηλαίων, ηλεκτρονικών αυτήν την φορά και το μόνο που θα ενδιέφερε τους παραμένοντες στην ζωή θα ήταν πώς να επιβιώσουν. Και ο πρώτος στόχος των μισανθρώπων είναι η δημιουργία παγκόσμιας διακυβέρνησης, όπως επανειλημμένα μας θυμίζουν με τις δηλώσεις τους οι εγχώριοι διαπρύσιοι κήρυκες της παγκοσμιοποίησης (Βαγγελο-Γιωργάκηδες,Στουρνάρας).

Οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι. Για να μην περάσουν τα σχέδιά τους, είτε αυτά είναι η πλήρης οικονομική εξαθλίωση και ο εξανδραποδισμός είτε ο πόλεμος με συμβατικά ή πυρηνικά όπλα, για να μην οδηγηθεί η ανθρωπότητα στον όλεθρο, θα πρέπει οι λαοί να ΑΦΥΠΝΙΣΤΟΥΝ. Να καταλάβουν τους κινδύνους που διατρέχουν και να ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ. Το ερώτημα που μπαίνει σήμερα δεν είναι ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, αλλά ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ Ή ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ. Όλοι μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε.  ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.

Πατήστε εδώ(Πηγή εικόνας:kenosfakelos.blogspot.gr )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου